جهان تربیت، قسمت اول و نیم
چند نکته در تکمیل قسمت اول باید اضافه کنم. مهم‌تر از همه، عکسی که از صحن حیاط مدرسه گذاشته‌ام، گفته‌اند بهتر از این نبود؟ آن را یکی از هم‌کلاسیهای عزیزم اخیرا گرفته، از ساختمانی که تقریبا متروک شده، اگر نه که چهل وچند سال پیش همین حیاط همه رنگ بود و نور و زندگی
یکی از دوستان با مهری زیاد یاد کرده از آقا تقی که هم راننده بود و هم ظهرها قابلمه‌های غذای بچه‌ها (همان قابلمه‌های دو یا سه طبقه با دسته پلاستیکی رنگی) را گرم می‌کرد. و هم از دوج کلت دکتر بنی احمد که گاهی برای رساندن چند محصل، به استثنا، به ناوگان مینی‌بوسهای مدرسه اضافه می‌شد
0 نظر
ارسال یک نظر
خانه