هنریک وینیافسکی

کمتر دوستدار و شنونده عام موسیقی اسم آهنگساز و ویولنیست لهستانی، هنریک وینیافسکی را شنیده یا اطلاعی مبسوط دارد از احوال این خالق دو کنسرتوی نفیس ویولن و بی‌شماری قطعات کوتاه برای ویولن سولو یا ویولن و پیانو، آثاری که در رپرتوار هر ویولنیست حرفه‌ای جای ثابت دارند

هنریک وینیافسکی روز دهم ژوئیه 1835 در لوبلن لهستان متولد شد. اصلش از یهودیان لهستان بود، ولی پدرش به کلیسای کاتولیکی گرویده بود. خیلی زود نبوغش را در موسیقی نشان داد و بعد از تعلیمهای اولیه نزد مادر، در هشت سالگی وارد کنسرواتوار پاریس شد. بعد از فراغت از تحصیل در کنسرواتوار، در تورهایی طولانی شرکت کرد به عنوان نوازنده. در اکثر این برنامه‌ها، برادرش ژوزف همراهش بود با پیانو. اولین اثرش را در دوازده سالگی تصنیف کرد، گران کاپریس فانتاستیک اپوس یک. این کار آغازگر کاتالوگی بود نسبتا کوچک از آثارش با تنها 24 شماره اپوس، ولی با اهمیتی فوق‌العاده در حیطه ویولن نوازی

نوجوانی که به سر رسید، به ایزابلا هامتون زیبا دل باخت. سالها زمان لازم بود تا بتواند خانواده را موافق کند با این دلدادگی، تا در سال 1860 بتواند به حباله نکاح درآورد محبوبه را. پس از ازدواج، به دعوت آنتون روبنشتاین به سن پترزبورگ نقل مکان کرد وینیافسکی جوان، تا به تدریس ویولن بپردازد، و همزمان در کوارتت انجمن موسیقی روس نوازندگی کند. اقامتش در سن پترزبورگ دوازده سال به درازا کشید

سال 1872 برای وینیافسکی آغازگر تورهایی باز هم طولانی بود در دنیای نو، همراه با روبنشتاین، به مدت سه سال. در سال 1875 در جانشینی هانری ویوتان به استادی ویولن در کنسرواتوار پادشاهی بروکسل منسوب شد. از شاگردانش در این مدرسه یوجین یسایی را می‌توان نام برد

اقامت در بروکسل اما، همزمان شد با سیر نزولی سلامت عمومی وینیافسکی و بیماری قلبی، تا جایی که بیشتر کنسرتهایش ناگزیر قطع می‌شد در میان برنامه، هر چند که نشسته می‌نواخت در این سالها. تا سرانجام در آوریل 1879 به شهر اودسا رفت در جنوب اوکراین و در آنجا اقدام به برگذاری برنامه‌ای کرد که آن را کنسرت خداحافظی نامید. سال بعد که به مسکو رفت، در 31 مارس 1880 دچار حمله قلبی شد و جان به در نبرد. بدنش به ورشو انتقال یافت و چهل هزار نفر در تشییع پیکر حضور یافتند

نام هنریک وینیافسکی به عنوان ویولنیستی نابغه و سازنده آثاری گرانبها برای این ساز در تاریخ موسیقی ثبت است. دو کنسرتوی وینیافسکی در بیشتر کنسرتها نواخته می‌شوند. اولی در فادیز مینور اپوس 14 در 1853 تصنیف شد و دومی در ر مینور اپوس 22 در 1862 ساخته شد و محبوبیتی بیشتر از اولی دارد. اسکرتزو تارانتل اپوس 16 و ده اتود کاپریس برای دو ویولن اپوس 18 از نفیس‌ترین کارهایش هستند که بسیار نواخته می‌شوند در نمایشهای ویرتوئوزی

هنریک وینیافسکی از مفاجر ملی لهستان است. پرتره‌اش بارها بر تمرهای پستی و سکه‌های این کشور نقش شده است. مسابقات بین‌المللی هنریک وینیافسکی در نوازندگی ویولن از سال 1952 شروع شد و هر پنج سال یک بار برگذار می‌شود. قابل ذکر است، دخترش ایرنا رژینا وینیافسکی هم بعد از پدر شهرتی کسب کرد در آهنگسازی

قطعه اسکرتزو تارانتل را با اجرای ماکزیم ونگروف ببینید و بشنوید