داریو ماریانلی

سه سال پیش، وقتی داریو ماریانلی اسکار بهترین موسیقی اوریژینال را برای فیلم غرور و تعصب از کف رفته دید در دو قدمی، شاید تصور نمی‌کرد مانند اسلاف ایتالیایی چون مانچینی، به فاصله سه سال بار دیگر نامزد این جایزه رؤیایی شود برای فیلم کفاره، و این بار موفق به ربودن آن شود در مصاف با چهار نامزد دیگر

داریو ماریانلی، آهنگساز جوان متولد 1963 ایتالیا، سه بار با فیلم‌ساز انگلیسی جو رایت همکاری داشته، اول در فیلم غرور و تعصب که جدیدترین روایت این رمان جین آستین است به سال 2005، سپس در همین کفاره که دیشب هشتادمین اسکار موسیقی را برد، و بعد فیلم سولیست که در دست تهیه است هنوز

تماشای این مراسم که با وجود قطع بی‌رحمانه صحبتهای برندگان توسط بیل کانتی رهبر ارکستر، باز هم از سه ساعت تجاوز کرد، میلی برانگیخت به مرور رکوردداران این جایزه در این رشته. فهرست همه برندگان طولانی است، فقط آنان را می‌آورم که بیشتر دوست دارم. خواننده علاقه‌مند می‌تواند فهرست کامل را جای دیگر ببیند

آلفرد نیومن 9 بار جایزه را برده و با 45 بار نامزدی در صدر مجلس خوش نشسته، شاید به این زودی شکست پذیر نباشد رکوردش. آخرین فیلمی که آهنگش را در سال 1970 ساخت فرودگاه است

جان ویلیامز 5 بار اسکار برده با 40 بار نامزدی. فیلمهای مشهورش – طبیعتا از نظر من – اینهاست: آرواره‌ها (1975)، جنگ ستارگان (1977)، برخورد نزدیک از نوع سوم (1977)، تنها در خانه (1990)، فهرست شیندلر (1993)، ترمینال (2004)، خاطرات گیشا (2005)، و البته ویولن‌زن روی بام که هرچند تنها تنظیم کرد آهنگهایش را، در سال 1971 اسکاری برایش به ارمغان آورد

آندره پروین 4 اسکار در پرتفوی دارد و 11 بار نامزدی. بانوی زیبای من (1964) زیباترین کار اوست بی‌شک

میکلوس روژا 3 بار اسکار برده و 16 بار نامزد شده برای آن. بن‌هور (1959) و السید (1961) بهترین آثار او به شمارند

موریس ژار هم 3 بار برده اسکار را با 8 بار نامزدی. لورنس عربستان (1962)، دکتر ژیواگو (1965) مشهورند در میان آثارش و البته رسالت که به سال 1976 موسیقی متنش را تصنیف کرد

هنری مانچینی آهنگساز هموطن ماریانلی 2 اسکار برده ولی 7 مرتبه نامزدش شده. صبحانه در تیفانی (1961)، پلنگ صورتی (1963) و البته پارتی (1968) معروف‌ترند در میان کارهایش

جری گلداسمیت 17 بار نامزد شد برای دریافت این جایزه، ولی بدشانس‌ترین باید نامیدش که بیشتر از یک بار موفق نشد آن را به دست آورد. فیلم پاپیون (1973)، طالع نحس (1976)، اولین خون (همان رامبوی معروف 1982) از کارهای معروفش هستند، و البته فیلمی که چندان دوست ندارم نام ببرم، بدون دخترم هرگز که موسیقی متنش را در 1991 تصنیف کرد

برنارد هرمن با یک اسکار و 5 نامزدی، موسیقی روزی که زمین از حرکت ایستاد (1951)، روانی (1960) و فارنهایت 451 (1966) را در کارنامه دارد

انیو موریکونه هر چند برای موسیقی فیلم اسکار نبرده و تنها اسکاری افتخاری برای یک عمر فعالیت هنری دریافت کرده، بد نیست به این فهرست اضافه شود تا بتوان یاد کرد از موسیقی زیبایش برای وسترنهای اسپاگتی از قبیل به خاطر یک مشت دلار (1964) و برای چند دلار بیشتر (1965) و البته خوب بد زشت (1966) که بیشتر معروف است