ترمین

از آن وقت که ترمین در سال 1919 اختراع شد، شاید هیچ نوازنده‌ای نتوانسته به خوبی پاملیا کرستین از عهده نواختن آن برآید و مهم‌تر، آن را جدی بگیرد، هر چند هنوز صداهای فالش در نوازندگی پاملیا به گوش می‌رسد، و زیاد هم

ترمین سازی است الکترونیکی حساس به حرارت که نوازنده کمترین تماسی با آن ندارد! مخترع روسی لئون ترمین این ساز را با نام خود به سال 1919 معرفی کرد. نواختن این ساز—هر چند بدون تماس فیزیکی—از طریق دو آنتن فلزی است که فاصله نسبی دست نوازنده را اندازه می‌گیرند و انتقال می‌دهند، یکی فرکانس را کنترل می‌کند و دیگری بلندی صدا را

آن قدر که این ساز در موسیقی فیلمهای فضایی و علمی-تخیلی به کار رفته، شنیدن صدایش برای اهل فن موجودات عجیب و غریب فضایی را تداعی می‌کند. معروف‌ترین نمونه این فیلمهاست روزی که زمین از حرکت ایستاد با موسیقی برنارد هرمن که سازبندی عجیبی را آزمایش کرد برای آن: ویولن برقی، گیتار باس برقی، دو ترمین، ویبرافون، چهار پیانو، چهار هارپ، و بیشتر از سی بادی برنجی، و البته با تمهیدات دیگر الکترونیکی

پاملیا کرستین که به خاطر نوازندگی ترمین شهرت یافته، با نام دوشیزگی پاملیا استیکنی در سال 1976 در جنوب کالیفرنیا متولد شد. پاملیا مهارت نسبی در نواختن ترمین را بیشتر مدیون سابقه‌اش در کنترباس نوازی در موسیقی جاز است. پاملیا در سال 2000 آلبوم ژیمنوپدی را با همراهی کیبورد گرگ کرستین ضبط کرد، مردی که بعد از آن همسر پاملیا شد. این زوج هنرمند پس از چندی زندگی و کار در نیویورک به وین اتریش نقل مکان کردند و هنوز همان جا ساکنند

ویدیویی ببینید که در آن پاملیا با همکاری تد ساز ترمین را معرفی کرده است