شبی در وین

دیشب ارکستر سنفونیک ونکوور برنامه "شبی در وین" داشت، با رهبری برامل تاوی و سوپرانوی لارا والن

اولین بار که برنامه‌ای از این دست دیدم بیشتر از سه دهه پیش بود، ارکستر سنفونیک تهران زیر باتون جو وان دیدرن رهبر هلندی و با سوپرانوی کریستینا دویتکم. خوب به خاطر دارم چه حیرتی کرده بودم که خانم دویتکم بر خلاف همه اصول "کلاسیک" کنسرت، جلوی سن پشت رهبر، راه می‌رفت و با ادا و اصول نمایشی آواز می‌خواند. تازه هنوز مانده بود تا آخر کنسرت که آقای دیدرن در اجرای مارش رادتسکی تماشاچیان را رهبری کند در دست زدن و حیرتم افزون شود

بعد از آن اما، بارها چنین برنامه‌ای دیده‌ام، چه زنده و چه روی فیلمهای ویدیویی. سری کنسرتهای شب سال نو فیلارمونیک وین سالهای سال است سنت شده، هر سال با رهبری نامدار بر سکو. یکی از قشنگ‌ترین برنامه‌های این سری شب سال نو 1997 است به رهبری ریکاردو موتی. و البته یکی از کم شورترین آنها برنامه 1987 به رهبری کارایان در هقتاد ونه سالگی همراه با سوپرانوی کتلین بتل. این برنامه گذشته از جنبه شوخ و شنگی برنامه ویژه شب سال نو، که فاقد است، از نظر هنری یکی از بهترین‌های این سری است. کافی است این سه اسم را مرور کنید: فیلارمونیک وین، کارایان، بتل، سه غول در کنار هم. اما این برنامه دیدنی است از نظرگاهی دیگر، خان بزرگ، هربرت فون کارایان، تبسم می‌فرمایند در این کنسرت! به راستی تماشایی است این تبسم، سفارش می‌کنم به دیدنش، اگر ندیده‌اید

باری، این استاد تاوی هم دیشب دو و نیم ساعت خنداند، عجب گلوله‌ای است از نمک آن طور که ما می‌گوییم! در اجرای پولکای شامپانی، خانمی روی سن آمد، با یک بطری شامپانی و چند گیلاس، استاد تاوی سر ضرب و از روی پارتیتور بطری را با آن صدای خاصش باز کرد و چند لیوان را به نوازندگان ردیف جلو تقدیم کرد. بعد هم خانم خواننده بطری بر لب روی سن آمد! والسهای دانوب آبی و امپراطوری و آوای بهار، آریاهایی از اشتراس و لهار، و صدالبته مارش رادتسکی دیگر قسمتهای برنامه بودند. یک سه دقیقه‌ای المپیک زمستانی 2010 ونکوور هم دربرنامه بود. چنان که قبلا نوشته بودم آهنگسازان کانادا تعدادی زیاد قطعه‌های کوتاه سه دقیقه‌ای برای المپیک زمستانی 2010 سفارش گرفته‌اند که به تدریج در برنامه‌های ارکسترهای معتبر نواخته می‌شوند

مهم‌تر از همه، باری دیگر تکرار می‌کنم ارکستر شهرم مایه غرور و افتخار است. صدایی که از این ارکستر در می‌آید، به خصوص با باتون برامل تاوی، با بهترین اجراهای ضبط شده برابری می‌کند، اگر به سبب زنده بودن بهتر نباشد