تبدیل واحدها در مهندسی سازه

متخصصان رشته‌های غیر فنی و مهندسی با دیدن یا شنیدن عبارت "تبدیل واحدها" آه از نهادشان بلند می‌شود. می‌دانم، سخت بود در دبیرستان این مبحث. ولی برای مهندسان تبدیل واحدها ضرورتی است که با تکرار زیاد نهادی می‌شود مثل رانندگی. تنها موقعی این مشکل باز حس می‌شود که سرویس مهندسی برای کشوری با سیستم متفاوت واحدها مورد نظر باشد

روزهای اولی که در کانادا مشغول شدم به کار، تنها مشکلی که داشتم کار با واحدهای اس.آی بود. در ایران مهندسان محاسب سازه اغلب با کیلوگرم و سانتیمتر کار می‌کنند، لذا بعد از چند سال تجربه حرفه‌ای، وقتی می‌شنوند فولاد 2400 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع، با تمام وجود حس می‌کنند چه فولادی است. اینجا با کیلونیوتن و میلیمتر کار می‌شود. تا مدتی باید با شنیدن فولاد 230 مگاپاسکال ضرب و تقسیم کرد تا نوع فولاد احساس شود

اما بدتر از آن، کارهایی که برای ایالات متحد می‌شود با سیستم واحدهای عصر حجری انگلیسی است هنوز، یعنی کیلو پوند (پاند به قول دوستان فوق مدرن) و اینچ. و البته استانداردی متفاوت برای نامگذاری اعضای فولادی مشکل را باز بیشتر می‌کند. در کانادا میلگرد را مثلا با اندازه قطر اسمی می‌خوانند از قبیل نمره 15 ولی در ایالات متحد آن را با شماره‌ای می‌خوانند که اگر در یک هشتم اینچ ضرب شود قطر اسمی میلگرد را می‌دهد! از قبیل نمره 5 که تقریبا معادل نمره 15 اس.آی است

باز هم بدتر، در بعضی پروژه‌های کانادایی، بسته به کارفرما، باید از فولاد استاندارد اس.آی استفاده شود (چون از کارخانه با این استاندارد بیرون می‌اید) ولی مثلا فواصل آرماتورها به اینچ داده شود، چرا که استاد آرماتوربند سی سال با فوت و اینچ کار کرده و میلیمتر را نمی‌فهمد

این همه گفتم تا به مهندسان و متخصصان فنی که قصد مهاجرت یا سفر کاری به غرب دارند موکدا توصیه کنم با تمرین و ممارست بر همه سیستمهای واحد تسلط یابند. آشنایی کافی نیست. تفاوتهای اساسی دیگر هم هست که به تدریج خواهم نوشت

عکس از کارگاه کانونشن سنتر ونکوور است