سالیری

آنتونیو سالیری از آهنگسازان بنامی است که مورد ظلم واقع شده، انسانهایی که از فرط عشق به موتزارت یا آثارش، و برای تخفیف آلام حاصل از درگذشت زودرس این نابغه بزرگ تاریخ موسیقی دنبال قربانی میگشتند، بهتر از او نیافتند. کم بود دو قرن شبهه و تردید، میلوس فورمن فیلم آمادئوس را ساخت بر اساس فیلمنامهای از پیتر شفر، تا این مقبره را نبش کند
در عالم واقع اما، به دور از قصه و نجوا، دلایلی میتوان یافت بیشتر نشان صمیمیت دو آهنگساز تا کدورت یا حتی کینه. از جمله، موتزارت مایل بود و قصد داشت سالیری را برای تعلیم موسیقی به پسرش فرانز زاور برگزیند. سالیری آنگاه که در سال 1788 به مقام کاپلمایستری منصوب شد، به جای اجرای اثری از خود، عروسی فیگاروی موتزارت را با اجرایی نفیس احیا کرد و بعد که در سال 1790 در مراسم تاجگذاری لئوپولد دوم، گراندوک توسکانی شرکت کرد، حداقل سه مس از سرودههای موتزارت را همراه داشت. سالیری و موتزارت حتی به اتفاق آهنگهایی تصنیف کردند از آن میان آوازی برای صدا و پیانو که به سال 1785 منتشر شد ولی بعد همه نسخههای آن مفقود شد. و البته نخستین اجرای بسیاری از آثار برجسته موتزارت از قبیل کنسرتو پیانوی می بمل کوشل 482، کوئینتت کلارینت کوشل 581، و سنفونی بزرگ سل مینور کوشل 550 به سفارش سالیری امکانپذیر شد، و این آثار بعدها بارها توسط خود سالیری به اجرا در آمدند
واقعیت این است که اگر این شایعه و شائبه نبود، سالیری شایسته نامی بزرگ در تاریخ موسیقی بود، شاید نه در حد موتسارت، دست کم در ردیف گلوک
Antonio Salieri (1750-1825), Arias
Son Qual Lacera Tartana 3:00 Min 731 Kb
Se lo Dovessi Vendere 1:44 Min 427 Kb
Mezzo Soprano Cecilia Bartoli
Orchetra of the Age of Enlightenment
Conductor Adam Fischer
1 نظر
Amadeus در فیلم
http://www.imdb.com/title/tt0086879/
شخصیت جالبی از سالیری نمایش داده شده است.
این فیلم تنهایی موتسارت را جالب به تصویر کشیده است
ارسال یک نظر
خانه