بوچلی

در نیمه دوم سده پیشین، بسیاری موسیقی‌دانان با تغییر استراتژیکی سبک از کلاسیک به پاپ، شهرت جهانی کسب کردند و فوق ستاره شدند... بخت و اقبال سبب بوده یا آسان‌تر بودن تکنیکی موسیقی پاپ نسبت به کلاسیک یا عده بیشتر دوستداران پاپ یا هر دلیلی دیگر، این روند حتی بزرگانی نظیر پاواروتی را به همکاری موردی با سوپراستارهای پاپ ترغیب کرد تا آلبومهایی با عنوان پاواروتی و دوستان تهیه و تولید شود. نمونه پیانویی این اتتقال کلیدرمن است و شاهد ویولنی آن ونسا می. نمونه‌های وطنی هم پری زنگنه (سوپرانو) و محمد نوری (تنور) که اولی در هر دو سبک به محبوبیت رسید و دومی به پاپ گروید

آندریا بوچلی خواننده ایتالیایی تنور یکی از این بزرگان نسل ماست. بوچلی در 22 سپتامبر 1958 در توسکانی ایتالیا متولد شد، با بیماری مادرزادی آب سیاه که در دوازده سالگی در حادثه‌ای در فوتبال به کوری دائمی او انجامید. کودکی آندریا در مزرعه خانوادگی گذشت. در شش سالگی فراگیری پیانو را آغاز کرد و هم‌زمان به فلوت و ساکسیفون علاقه نشان داد. به خاطر دارد که در همه مراسم و دوره‌های فامیلی از او می‌خواسته‌اند بخواند. می‌گوید خودش تصمیم به خواننده شدن نگرفته، فامیل این تصمیم را برایش گرفته‌اند

بعد از اتمام دبیرستان به سال 1980 وارد دانشگاه شد و به تحصیل در رشته حقوق پرداخت و تا کسب درجه دکترای حقوق پیش رفت. در این دوره برای تامین مخارج زندگی، به نواختن پیانو در بارها روی آورد. در سال 1992 در مسترکلاس تنور نامدار فرانکو کورلی شرکت کرد و با اجرای آریایی از لابوهم پوچینی توانست نظر موافق استاد را در پذیرش خود به شاگردی جلب کند

آندریا در همان باری که پیانو می‌زد با همسرش انریکا آشنا شد و در 1992 با او ازدواج کرد. این ازدواج بعد از تولد دو فرزند در سال 2002 به جدایی انجامید. از آن زمان، آندریا دوران نامزدی با ورونیکا را می‌گذراند

بوچلی تا کنون در ضبط کامل اپراهایی از جمله لابوهم، ایل تراواتوره، کاوالریا روستیکانا، و توسکا شرکت داشته، ولی همواره با انتقادهای تند نقادان رو به رو بوده است. در سال 1999 نقدنویس ارشد نیویورک تایمز، آنتونی توماسینی نوشت تن صدای بوچلی گرم و مطبوع است، ولی تکنیک لازم برای استفاده از این صدا ندارد. در نتهای کشیده لرزش دارد و در نتهای بالا بسیار ضعیف است. نفس ناکافی اغلب مجبورش می‌کند نتها را زودتر از موقع قطع کند

آن چه مسلم است و مورد وفاق، بوچلی در درست خواندن از نظر فرکانس (فالش نبودن) خوب است ولی در ریتم و جمله‌بندی ضعیف است. در مقایسه او با پاواروتی گفته شده تن صدای بوچلی به لطافت پاواروتی نیست، در تکنیک پایین‌تر است، و اگر صدای پاواروتی را زنگ‌دار بدانیم، صدای بوچلی، در قیاس، خفه است

ویدیویی از یک اجرای زیبای آندریا بوچلی همراه با خواننده پرتغالی دولسه پونتز ببینید